Orpg|| Lauren & Tessa

Christabella Maria Martinez

Ik schud lachend mijn hoofd en neem plaats naast Austin.
"Nou zeg meneer Miller dit is zeker romantischer, en dan word ik ook nog eens door u hierheen vervoerd.. Het kan toch niet romantischer worden" zeg ik dan bekakt.
Ik kijk met mijn oprechte glimlach, de lach waarvan kuiltjes in mijn wangen verschijnen, naar de prachtige sterrenhemel

Alice April Anderson

"Helaas zal dat niet gaan." zeg ik al lachend. Ik glip uit de armen van Enrique en sta op. Gauw pak ik mijn spullen uit de gang, op dat ogenblik kijk ik recht in de ogen van Jason. "Jason." zeg ik met een glimlach. "Alice." groet hij mij terug. "Hoe is het met Enrique?" Ik haal mijn schouders op. "Nog niet honderd procent, maar hij komt er stilaan weer bovenop." Hij kijkt mij vol medelijden aan. "Kom anders even binnen." nodig ik hem uit. Hij knikt, ik loop met mijn spullen en Jason achter mij de kamer in. Ik zie Enrique zijn ogen groot worden. Ik zet mijn spullen naast het bed neer en ga op het bed zitten. Enrique duwt mij tegen hem aan en legt beschermend zijn arm voor mij. "Wat is er?" vraag ik verbaasd en kijk Enrique aan, waarna ik naar Jason weer kijk.

Enrique Emanuel Salvador

Er flitsen een paar kleine vage beelden door mijn hoofd, en wat losse woorden erbij komen ook in mij op.
Hierdoor raak ik in een soort van kleine shocktoestand.

Austin Miller

"Ik weet het, ik weet het." slijm ik. Ik leg mijn handen in mijn nek en leun er tegen. Ik zucht diep en sluit mijn ogen lichtjes.

Christabella Maria Martinez

Ik kijk heel eventjes opzij naar Austin en dan kijk ik weer naar de lucht.. Ik had geloof ik nog nooit zo veel sterren gezien als op deze avond.
"Hoeveel sterren zouden het zijn ?" Vraag ik dan uiteindelijk toch maar om de stilte verbreken.. Niet dat het een ongemakkelijke stilte was alleen ik vraag het me af en dan kan ik mijn mond niet houden.
Austin grinnikt "wat ?! Ik kan er niets aan doen ik ga over hele stomme dingen na lopen denken op dit soort momenten" zeg ik dan onschuldig.

Alice April Anderson

"Enrique!" Ik spring recht en druk op het rode knopje. Binnen enkele seconde staat er een verpleger en verpleegster in de kamer. Een van hen brengt Jason naar buiten en de ander dient iets toe om te kalmeren. "Rustig maar." Ik geef hem een kus op zijn slaap en prevel wat in zijn oor: "Het is al goed."

Enrique Emanuel Salvador

Wat paniekerig kijk ik om me heen nog voor een paar seconden.
Al snel zak ik wat onderuit en zit ik er weer rustig bij, een beetje te rustig door die medicijnen die ze toedienen.
Ik raak een beetje in de war van wat er nou allemaal gebeurt.

Austin Miller

"Gekke Bellie Bells toch." grijns ik en barst in lachen uit. Als ik weer uit mijn lachbui kom, antwoord ik maar op de vraag van Bella: "Nou, je kan ze gaan tellen. Succes." Ik grijns kort en geef haar dan een klein duwtje. Ik stop weer mijn handen in mijn nek en kijk terug naar de sterrenhemel.

Christabella Maria Martinez

Zo snelgelovig dat ik ben denk ik dus dat het me echt zal lukken om de sterren te tellen.
Na het een paar keer geprobeerd te hebben geef ik de moed op "Austin het lukt niet" zeg ik dan wat teleurgesteld met een pruillipje.

Alice April Anderson

"Best geen bezoek voor hem terwijl hij op de ic nog ligt, behalve jij dan." zegt de verpleegster nog en loopt de kamer uit en sluit de deur. Ik zucht en ga zitten op het bed, met mijn rug naar Enrique. Er biggelt een traan over mijn wang. "Alice?" hoor ik Enrique achter mij zeggen op een vragende toon, ik voel een hand aan mijn hand het dichtst bij hem. Met mijn ander hand veeg ik de traan weg en draai mij om. "Wat is er?" vraag ik met een zwak glimlachje.

Enrique Emanuel Salvador

"Je weet dat je, je tranen niet voor mij kan verstoppen en dat hoef ook niet" zeg ik dan met een kleine glimlach.
Ik spreid mijn armen zodat Alice tegen me aan kan kruipen, ik sla mijn armen om haar heen en geef haar een kus op haar voorhoofd.

Austin Miller

Ik zucht diep en barst dan weer in lachen uit. "Gekkerd." lach ik.
Uiteindelijk bevinden we ons weer in een comfortabele stilte. "Jingle bells, jingle bells, jingle all the way." zing ik en lach dan wat.

Christabella Maria Martinez

Ik lach zachtjes om Austin "gaan we met kerst een kerstboom opzetten ?" Vraag ik dan enthousiast, ik had nog nooit in mijn hele leven kerstbomen opgezet.. Laat staan kerst gevierd en het zag er altijd zo leuk en gezellig uit bij andere mensen.
Er loopt heel even een koude rilling over mijn lichaam.

Alice April Anderson

"Waarom kan het leven toch niet zonder al deze slechte dingen gaan?" Ik zucht en druk mijn hoofd nog meer in Enrique zijn borstkas.
Enkele minuten later kijk ik even op en druk een kus op zijn lippen. Ik leg mijn hoofd voorzichtig op zijn borstkas. Ik hoor Enrique zijn hart kloppen, soms wat onregelmatig.
"Hoe lang moet je hier nog blijven?" vraag ik, terwijl ik voor mij uit kijk naar het randje van het bed.

Enrique Emanuel Salvador

Ik veeg even een plukje haar uit Alice haar gezicht weg.
"Ik weet het nog niet, ik denk totdat mijn hart stabiel is.. De politie heeft alle onderzoeken al gedaan voor vingerdrukken eventueel etcetera" zeg ik dan.
Even kijk ik wat opzij naar de grond, wat haatte ik het dat ik alles kwijt was.. Ik voel me nu zo nutteloos.. Stel dat diegene het bij meer mensen zou gaan doen..

Austin Miller

"Tuurlijk!" zeg ik met een glimlach, ik kijk even op. Bella lijkt het koud te hebben. "Nou, ik zou je een trui of jasje willen aanbieden maar om dat ik hier zonder t-shirt zit... Ik zou je mijn joggingsbroek nog kunnen geven!" Ik spring recht en wil mijn broek uittrekken, tot als Bella gilt: "Neeeeee!" Ik barst in lachen uit.

Christabella Maria Martinez

Ik had mijn hand inmiddels al voor mijn ogen geslagen, totdat ik Austin hoor lachen.
Ik open mijn vingers een klein beetje en kijk er dan voorzichtig door heen, ik haal mijn hand weg.
"Mhh je bent gemeen" zeg ik dan lichtelijk lachend, Austin komt intussen weer naast me zitten.
Ik sla mijn armen om zijn middel heen en leg mijn hoofd wat tegen de borstkas van Austin aan, Austin laat zich achterover vallen waardoor ik met hem mee val.
Hij slaat zijn arm om me heen, opnieuw moet ik lachen "dit is ook al goed hoor, ik hoef je broek niet" zeg ik dan nog wat zachtjes lachend.

Alice April Anderson

"Je opnames zullen dan ook wel worden uitgesteld." mompel ik en stap uit het bed. Ik kniel neer voor het koffertje en maak het open. De t-shirts en broeken van Enrique neem ik eruit en hang ze netjes op in het kastje op de kamer. "Ik heb meer wat kleding meegenomen van thuis." zeg ik terwijl ik dan zelf een oversized trui en shortje uit het koffertje pak. Ik verwissel al mijn broek voor mijn short tot er plots op de deur wordt geklopt. Ik schrik op, waardoor ik bijna struikel over het koffertje.
De verpleegster komt binnen en checkt snel enkele dingen. "Dat ziet er goed uit." zegt ze met een glimlach. Ik glimlach terug naar haar en dan verlaat ze de kamer. "Jezus, dan verwissel je eens van kleding." Ik zucht en verwissel dan ook mijn topje voor de oversized trui. Ik pak mijn tandenborstel en poets snel mijn tanden in het kleine badkamertje. Daarna stop ik het terug weg en kruip weer bij Enrique op het bed. Hij laat mij wat onder het deken kruipen en slaat een arm om mij heen. Ik zucht en leg mijn hoofd terug op zijn borstkas.

Enrique Emanuel Salvador

Opeens worden mijn ogen iets groot "er zal de crew toch niets overkomen ?! Of of straks gebeurd jou nog wat !" Uit ik dan opeens bang.
"Ik wou dat ik het me kon herinneren.. " mompel ik dan zachtjes.. Ik voelde me nu echt een nietsnut.

Austin Miller

"En ik wou eens vriendelijk doen." zeg ik met een pruillip en geef Bella een klein stootje. Ik haal wat haar uit Bella haar gezicht en ga dan weer liggen.

Christabella Maria Martinez

"Je bent al lief zo hoor " zeg ik dan lachend, ik kruip wat dichter tegen Austin aan.
Ik draai mijn hoofd zo dat ik de sterren kan zien maar nog wel met mijn hoofd op de borstkas van Austin lig.
"Wist je al dat je echt geweldig bent ?" Zeg ik dan met een kleine glimlach terwijl ik mijn hoofd zo draai dat ik Austin een soort van aan kan kijken.

Alice April Anderson

Ik kijk op. "Er zal niks gebeuren met hen of mij. Ten eerste kunnen ze hun wel beschermen." Of ik mijzelf kan beschermen is een andere vraag, maar dat laat ik even achterwege. "Je moet echt niet in paniek geraken." sus ik. Ik geef Enrique een kus op zijn wang en leg mijn hoofd tegen zijn schouder, zodat ik met mijn gezicht naar Enrique kijk en half tegen zijn gezicht lig. Ik verleg mij wat zodat ik iets verder lig. Misschien dat ik nog is kan proberen om wat pijn weg te nemen... Ik zoek naar zijn hand en verstrengel het met de mijne. Het warme gevoel komt weer naar mijn hand. Ik voel Enrique in mijn hand knijpen en dan verlicht de kneep. Ik laat hem los en leg mijn hoofd weer op zijn borstkas.

Enrique Emanuel Salvador

De beelden van net schieten even door mijn hoofd, van handen die op me afkomen en me slaan.
Ik trek Alice wat dichter tegen me aan "ik zal proberen jou te beschermen.. Je weet dat ik veel van je houd toch ?" Zeg ik dan en geef een kus op haar voorhoofd.

Austin Miller

"Tuurlijk weet ik dat." grijns ik. Bella geeft mij een stoot. Ik moet lachen.
"Nou, maar ik denk dat ik eens ga slapen, morgen weer school enzo." zeg ik na een tijdje. Bella komt overeind, waarna ik overeind kom. We lopen terug de villa in. "Nou bedankt voor de gezellige avond." zeg ik met mijn scheve glimlach en verdwijn dan in mijn kamer. Ik laat mij neerploffen op mijn bed.

Christabella Maria Martinez

Met een kleine glimlach loop ik door naar de badkamer van mij en Alice.
Ik stap nog even onder de douche en trek dan een beetje een oversized T-shirt aan.
Als ik voor de spiegel sta draai ik mijn haar in een knot en poets ik mijn tanden.
Vervolgens loop ik door naar mijn slaapkamer, ik ga in mijn bed liggen en doe het licht uit.
Opeens voel ik me wel erg bang worden.. Wat nou als diegene van Enrique hier zou komen ? Of Jake ?
Ik kan het niet laten om op te staan en als eerst naar beneden te gaan om daar alle ramen na te checken en de deuren op slot te doen.

Alice April Anderson

"Dat weet ik." mompel ik slaperig en sluit langzaam mijn ogen. "Ik houd ook van jou." is het laatste wat ik nog zeg en val dan in een diepe slaap.

Enrique Emanuel Salvador

Ik glimlach eventjes als ik Alice zo lief zie slapen.
Ik leg mijn hoofd wat tegen die van haar aan en val dan ook in slaap.

Austin Miller

Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

Christabella Maria Martinez

Ik loop de verdieping van mij en Alice ook af en loop dan door naar boven, ik ga de kamer van Enrique in om daar ook de balkondeuren dicht te doen en de ramen.
Opeens word ik volop door iemand vastgegrepen en tegen de muur gedrukt, ik slaak een gilletje.
Het licht word even aangeklikt "jeetje Bella ik dacht dat je een inbreker was" hoor ik Austin zijn stem dan, ik open mijn ogen wat meer.
"Wat doe je op Enrique zijn kamer ?" vraagt Austin dan, hij laat mijn armen even los.
Ik kijk ietsjes naar de grond en bijt wat op mijn lip, intussen schuif ik zachtjes mijn ene voet wat heen en weer "ik was bang dat er iemand binnen zou komen.." Zeg ik dan zachtjes.
"Sorry ik wou je niet wakker maken" zeg ik er dan nog achteraan.

Alice April Anderson

Ik word wakker door de verpleegster die alles nog komt checken. Ze knikt naar me en verlaat zonder een woord te zeggen de kamer. Ik kijk op naar Enrique en zie dat hij nog slaapt. Mijn keel is wat droog... Voorzichtig stap ik uit bed en sluip de gang op.
Daar stap ik weer normaal en loop even naar de drankautomaat, waar ik een flesje water koop. Ik neem er een slok van en loop dan terug naar de kamer. Nog steeds ligt Enrique vredig te slapen.
Zoals het eruit ziet, heeft hij mijn plekje ook ingenomen op het bed, ik ga op de stoel zitten. Ik trek mijn benen op en moffel ze wat onder mijn trui. Ik zak iets wat onderuit en sluit dan mijn ogen. Stilaan val ik weer in slaap.